หลังจบ ม.3 ผมก็ได้โควตาเข้าเรียนที่วิทยาลัยเทคนิคประจำจังหวัด เนื่องจากขี้เกียจอ่านหนังสือและคิดว่าเรียนสายอาชีพคงจะเบากว่า อีกอย่างได้ใส่เสื้อช็อปกางเกงขายาวเท่ห์ๆด้วย เนื่องจากบ้านผมอยู่ชานเมืองจึงต้องนั่งรถเมล์เข้าไปเรียนในตัวเมือง ต้องตื่นแต่เช้าและกว่าจะกลับถึงบ้านก็ค่ำ ช่วงนั้นรู้สึกเหนื่อยมาก เนื่องจากยังไม่ชินกับการเดินทางและต้องปรับตัวให้เข้ากับการเรียนที่วิทยาลัยอีก งานบ้านก็ต้องรับผิดชอบจนแทบไม่มีเวลาว่างชักว่าวเลยทีเดียว เดือนๆหนึ่งผมชักว่าวไปแค่ 10 กว่าครั้งเอง ปกติเวลาผมชักว่าวผมก็จะขีดปากกาตรงวันที่ในปฏิทินไว้ เหมือนเครื่องหมายถูก ถ้าบังเอิญวันไหนจัดไป 2 ทีก็จะขีดได้เป็นกากบาทพอดี ใครมาเห็นก็คงไม่ได้คิดอะไร แหะๆ ไม่รู้มีใครทำแบบผมมั่งป่าว แล้วไม่ต้องถามต่อนะว่าถ้าชักว่าว 3 ทีหรือมากกว่านั้นจะขีดยังไง ก็ขีดได้จนเป็นเหมือนเครื่องหมายดอกจันเลยไง 555+ ถ้ายังงั้นมันต้อง 8 รอบแล้วฮะ ไม่ไหวๆ อยากจะบอกว่าสมัยนั้นผมทำมากสุดแค่ 2 รอบเท่านั้นแหล่ะ ผมล่ะเสียดายจริงๆ อยากย้อนเวลากลับไปช่วงวัยนั้นอีกที จะทำให้ขีดเครื่องหมายดอกจันมันทุกวันเลย 555+ เพราะตอนนั้นก็กลัวโน่นกลัวนี่ไปสารพัด บ้างก็ว่ามีผลต่อการเจริญเติบโต บ้างก็ว่าทำบ่อยๆจะเป็นสิวเยอะ มากมายหลายเหตุผลจนทำให้ไม่อยากจะทำเลย จึงพยายามอดกลั้นและห้ามใจไม่ให้ทำ ก็เลยทำสถิติได้ไม่ดีเท่าไหร่ในช่วงวัยเจริญพันธุ์แบบนั้น คิดแล้วก็เสียดายอีกและ

จากเหตุผลที่ว่าเหนื่อยๆนั้นทำให้ผมอยากไปเช่าหอพักอยู่ในตัวเมือง อยากลองใช้ชีวิตอิสระดูบ้าง ความคิดนี้ก็อยู่ในหัวของผมเรื่อยมา จนเรียนไปสักพักรู้จักเพื่อนในห้องทุกคนแล้ว ก็ได้รู้จักกับเพื่อนคนหนึ่งชื่อไอ้พีท มันเป็นคริสเตียน มันก็ชอบเป่าหูผมกับเพื่อนๆในห้องให้ไปโบสถ์กับมัน แรกๆผมก็เฉยๆ แต่หลังๆก็มีเพื่อนอีกคนไปโบสถ์กับมันเลยทำให้ผมอยากไปมั่ง เพราะสองเสียงช่วยกันกล่อมเลยทำให้ผมใจอ่อนก็เลยไปกะพวกมัน แล้วผมก็กลายไปเป็นคริสเตียนตลอด 3 ปี จนจบ ปวช. แต่เพื่อนที่ไปก่อนผมนั้นมันอยู่ได้ไม่ถึงปีก็เลิกเลย 555+ ผมกลับกลายเป็นชาวคริสเตียนไปเลยช่วงนั้นต้องทำภารกิจและรับผิดชอบอะไรหลายๆอย่างเป็นเหตุให้ผมต้องเข้าไปพักที่บ้านเซ็นเตอร์ซึ่งจะเป็นบ้านพักของนักศึกษาชาวคริสเตียนมาอาศัยอยู่ร่วมกันทั้งหญิงและชาย แต่ผู้หญิงกับผู้ชายนอนแยกกันนะครับ นี่เลยเป็นครั้งแรกที่ผมได้ใช้ชีวิตนอกบ้านเป็นครั้งแรก ช่วงปิดเทอมซัมเมอร์ของปีแรกผมก็ได้ไปเข้าค่ายของชาวคริสเตียนจากทั่วประเทศ ปีนั้นจัดที่โรงแรมแอมบาสเดอร์ จอมเทียน พัทยา และที่นี่เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมได้พบกับประสบการณ์ที่จุดประกายสีสันในตัวผมให้เรียงร้อยออกมาเป็นสายรุ้งจนถึงทุกวันนี้ ที่พักของพวกเราอยู่ที่ค่ายทหาร ชื่อค่ายอะไรจำไม่ได้แล้ว ค่ายที่เขาจัดงานลูกเสือโลกอ่ะครับ